กะปิซ่า พาย้อนวัยสนุก ชวนเที่ยวกับก๊วนเพื่อนเก่า
วันนี้อยู่ๆก็นึกถึงบรรยากาศสมัยออกเที่ยวครั้งแรกกับแก๊งเพื่อนขาสั้นคอซอง ไม่ว่าจะแค่ยกก๊วนไปดูหนังเรื่องวัยอลวนที่สยาม หรือพากันนั่งรถไฟชั้น 3 ขึ้นเหนือลงใต้ไต่ภูกระดึง ว่ามันสนุกสุดเหวี่ยงขนาดไหน และรู้สึกมีความสุขทุกครั้งที่นึกถึงเรื่องราวสุดทะโมนในอดีตเหล่านั้น มาถึงวัยนี้ลองฟังเหตุผลง่ายๆ ที่กะปิซ่าคิดว่าคุณควรนัดเพื่อนสมัยเรียนไปเที่ยวให้หัวใจเฟี้ยวฟ้าวอีกซักครั้ง 1.ทุกคนพร้อมเจอกันด้วยความคิดถึง นัดปุ๊บตกลงปั๊บไม่ต้องง้องอนนาน แถมโต(ปูนนี้)แล้วไม่ต้องขออนุญาตพ่อแม่เหมือนสมัยเป็นเด็ก (แต่อาจต้องขออนุญาตคู่ชีวิตแทน แฮ่) มีนัดอื่นอยู่แล้วก็ยินดีเลื่อนนัดเพื่อมาเจอเพื่อนเก่า 2.ไม่ต้องใส่หน้ากากเข้าหากัน เพื่อนวัยเรียนเป็นเพื่อนที่จริงใจต่อกันที่สุด ไม่ว่าใครจะเป็น CEO ใหญ่โตระดับรัฐมนตรี อธิการบดี ช่างทาสี นักดนตรี แม่บ้าน เจอเพื่อนสมัยเรียนเข้าเมื่อไหร่เป็นลืมหัวโขนกันซะงั้น แค่นี้ความเครียดในชีวิตประจำวันก็หายเป็นปลิดทิ้ง 3.ได้ระลึกความหลังอันแสนประทับใจที่เล่าให้ใครฟังก็คงไม่มีใคร get เท่ากับเพื่อนร่วมรุ่น ทั้งเรื่องวีรกรรมหลังโรงเรียน เหตุการณ์โดนทำโทษหน้าเสาธง เรื่องปิ๊งหนุ่มโรงเรียนนั้น จีบสาวโรงเรียนนี้ ถึงครั้งนั้นมันอาจเป็นเรื่องขมขื่นอยากจะลืม แต่เมื่อเวลาผ่านไปและมองย้อนกลับไปกลับกลายเป็นเรื่องที่เม้ามอยแล้วมีแต่ความสุข (และคิดว่าตอนนั้นเราทำลงไปได้ยังง๊ายยย) 4. ทำบ้าทำบออะไรก็ได้เพื่อนรับได้เสมอ เพราะเพื่อนเคยเห็นคุณมาตั้งแต่เป็นเด็กกะโปโล ไม่ว่าคุณจะทานเลอะเทอะ เรอเสียงดัง หาวไม่ปิดปาก แย่งกันพูด เข้าห้องน้ำนาน ทำอะไรก็ไม่ต้องรักษามาดหรือกลัวเสีย look ได้เป็นตัวของตัวเองอย่างที่สุด ทำให้รู้สึกเหมือนได้กลับไปเป็นเด็กอีกครั้ง 5. สมัยก่อนเวลาไปเที่ยวเรามักจะมีวิทยุพร้อมเทปแคสเซ็ทเพลงโปรดไปด้วยทุกทริปใช่มั๊ย สมัยนี้ไปเที่ยวกับเพื่อนรุ่นเดียวกันก็ยังสามารถฟังเพลงยุคเทปแคสเซ็ทครองโลกได้โดยไม่มีใครร้องยี้ มีแต่ร้องโอเกะคลอตามกันเป็นที่ครื้นเครง ไม่ว่าจะเป็นพี่แจ้, พี่อ๊อด, สาวสาวสาว, […]
